ارزیابی تشکلهای اقتصادی یکی از نخستین الزامات تعیین رویکرد سازمان های بالادستی ( نظیر اتاق بازرگانی ایران ) در تعامل با تشکلها به شمار می آید. با توجه به اهمیت و نقش تشکل های اقتصادی در تحقق اهداف بخش خصوصی، اتاق ایران بر اساس برنامه های خود برای ارتقای نظام تشکلی و مبتنی بر قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار در راستای توانمندسازی تشکل های وابسته به اتاق ایران، اقدام به ارزیابی تشکل ها طی سنوات گذشته نمود. با توجه به تاثیر بسزای طرح ارزیابی در بهبود عملکرد تشکلهای ملی، اتاق ایران در برنامه های جاری خود، تصمیم به اجرای این طرح در مورد اتاقهای استانی و تشکلهای وابسته به آنها نیز گرفته است.
طراحی یک مدل استاندارد که امکان ارزشیابی جامع متناسب با ابعاد مختلف مدیریت تشکلها را فراهم آورد، پیش شرط اجرای طرح ارزیابی تشکل های اقتصادی ایران محسوب میشود. ارزیابی هدفمند و قاعده مند تشکل های کسب و کار نیازمند بهره گیری از یک چارچوب نظری استاندارد و استناد به الگویی قابل توسعه به منظور تعیین مولفه های اصلی و در نهایت تعریف شاخص های ارزیابی است. شاخصهای ارزیابی جاری بر اساس مدل مفهومی اشمیتر و استریک، با مطالعه، بومی سازی، بروزرسانی و پیاده سازی ادواری بدست آمده اند.
اهداف ارزیابی
- تسهیل در تامین و یا ایجاد زیرساخت های مورد نیاز تشکلها
- ترغیب و ایجاد انگیزه در فعالان صنعت جهت عضویت در تشکلها
- ایجاد ساختار جهت ارتباطات تشکلها با اتاق و بهبود نظارت اتاق بر تشکلها
- شناسایی معضلات و مشکلات هر صنعت و انعکاس مطالبات تشکل ها در نهادهای دولتی توسط اتاق
- معرفی اعضای تشکل به عنوان نماینده اتاق در مجامع دولتی و حاکمیتی
- رایزنی با دولت جهت تفویض برخی اختیارات دستگاه های دولتی به تشکلها
